وبلاگ

در

همشهری آنلاین: به گفته کارشناسان، تلسکوپ فضایی جیمز وب به کشف شگفت‌انگیزی از دوران تاریک فضا دست یافته است.

به نقل از روزنامه سان، یافته‌های اولین مجموعه داده‌های جمع‌آوری شده از تلسکوپ وب جامعه علمی را شوکه کرده است.

اکتشافات خیره‌کننده جیمز وب از عصر تاریکی

یک تیم تحقیقاتی، کهکشانی به نام CEERS-93316 را کشف کرده‌اند، با این حال، هنوز باید از طریق یک فرآیند بررسی همتایان علمی، تایید شود.

این کهکشان حدود ۲۵۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ و در فاصله ۳۵ میلیارد سال نوری از زمین ایجاد شد و یکی از قدیمی‌ترین و دورترین کهکشان‌های شناخته شده به حساب می‌آید.

یک رکورد جدید انتقال به سرخ z = ۱۶.۷ نیز ثبت شده است، به این معنی که ستاره‌شناسان دورترین جرم جهان تاکنون را اندازه‌گیری کرده‌اند؛ جرمی که از آن به‌عنوان نامزد یک کهکشان با همین نام یاد می‌کنند.

انتقال به سرخ پدیده‌ای است که در آن نور گسیل‌شده از یک جرم (امواج مرئی، فرابنفش، پرتو ایکس، پرتو گاما و …) به سمت طول موج قرمز در انتهای طیف می‌رود.

دکتر ربکا بولر از دانشگاه منچستر یکی از نویسندگان این مطالعه بود. او می‌گوید: «چند هفته گذشته سورئال بود، تماشای تمام رکوردهایی که برای مدت طولانی در اختیار هابل باقی‌مانده بود، توسط جیمز وب شکسته شد. پیدا کردن نامزدی برای کهکشان z = ۱۶.۷ احساس شگفت‌انگیزی است؛  چیزی که از داده‌های اولیه انتظارش را داشتیم، نبود.»

اخترشناسان تحت تاثیر پیشرفت تلسکوپ وب در ۷ ماه کوتاهی که در فضا بوده است، قرار گرفته‌اند.

کالوم دانان، دکترای دانشجوی دانشگاه ادینبورگ و نویسنده اصلی این مطالعه نیز گفت: «شگفت‌انگیز است که با وب، چنین کاندیدای کهکشانی دوردست پیدا کرده‌ایم، با توجه به اینکه این اولین مجموعه داده‌ها است. توجه به این نکته مهم است که کهکشان برای اطمینان از انتقال به سرخ باید مشاهدات را با استفاده از طیف‌سنجی دنبال کند. به همین دلیل است که از آن به عنوان کاندیدای کهکشان یاد می‌کنیم.»

با اکتشافاتی مانند این، دانشمندان می‌توانند در واقع آنچه را که در عصر تاریکی اتفاق افتاده است، مشاهده کنند.

بولر در این باره توضیح داد: «بعد از انفجار بزرگ، جهان وارد دوره‌ای شد که به‌عنوان عصر  تاریکی شناخته می‌شود؛ زمانی قبل از تولد ستاره‌ها. این کهکشان مشاهدات را به زمانی برمی‌گرداند که فکر می‌کنیم اولین کهکشان‌هایی که تا به حال وجود داشته‌اند در حال شکل‌گیری هستند.»

او ادامه داد: «ما در اوایل جهان کهکشان‌های بیشتری نسبت به پیش‌بینی شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای پیدا کرده‌ایم، بنابراین به وضوح سؤالات زیادی در مورد چگونگی و زمان تشکیل اولین ستاره‌ها و کهکشان‌ها وجود دارد.»

دسترسی به اکتشاف که با ایجاد تلسکوپ وب در اختیار اخترشناسان قرار گرفته، برای همیشه دیدگاه ما را به جهان خود تغییر داده است.

دانان می‌گوید: «بدون شک، این تازه شروع بسیاری از مشاهدات مهمی است که با استفاده از این ابزار باورنکردنی در هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌های آینده انجام خواهد شد.»

بولر گفت: «در اصل، JWST می‌تواند کهکشان‌ها را در جابه‌جایی‌های سرخ بیشتر از ۲۰ و کمتر از ۲۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ، شناسایی کند. یافتن این کهکشان‌ها احتمالا بسیار سخت خواهد بود، اما کشف CERRS ۹۳۳۱۶ به ما امیدواری می‌دهد که ممکن است وجود داشته باشند.»

در

یورونیوز: به گفته «مرکز مطالعات اجسام نزدیک به زمین» ناسا، سیارکی به بزرگی چهار برابر برج میلاد تهران در تاریخ ۶ خرداد به سمت زمین حرکت می کند. این سیارک با سرعت نزدیک به ۷۶ هزار کیلومتر بر ساعت از کنار زمین عبور خواهد کرد.

عبور سیارکی «بالقوه خطرناک» از کنار زمین

این سیارک که ۷۳۳۵ (۱۹۸۹ JA) نام دارد، تقریباً با فاصله ۴ میلیون کیلومتر – یا تقریباً ۱۰ برابر میانگین فاصله زمین تا ماه – از کنار سیاره ما گذر خواهد کرد. با این حال، با توجه به اندازه بزرگ این توده فضایی (با قطر ۱.۸ کیلومتر) و فاصله نسبتاً نزدیک آن به زمین، ناسا این سیارک را به عنوان جسم «بالقوه خطرناک» طبقه بندی کرده است، به این معنی که در صورت چرخش در مدارش و اصابت می‌تواند صدمات زیادی به سیاره ما وارد آورد.

به گفته ناسا، این سیارک بزرگترین سیارکی است که در سال جاری به زمین نزدیک می‌شود. دانشمندان تخمین می‌زنند که این سیارک با سرعتی در حدود ۷۶ هزار کیلومتر بر ساعت یا ۲۰ برابر سرعت و شتاب یک گلوله حرکت می کند. پس از این عبور، این توده سنگی تا ۲ تیر ۱۴۳۴ از نزدیکی زمین عبور نخواهد کرد. فاصله عبوری این سیارک تا زمین در آن تاریخ در حدود ۷۰ برابر فاصله زمین تا ماه خواهد بود.

این سیارک تنها یکی از ۲۹هزار سیارکی است که ناسا آن را در زمره اجسام نزدیک به زمین طبقه بندی کرده است. بر طبق دسته‌بندی ناسا، اجسام نزدیک به زمین به کلیه اجسامی اطلاق می‌شوند که در محیط ۴۸ میلیون کیلومتری از زمین قرار دارند. اکثر این اجسام در مقایسه بسیار کوچک هستند ولی این سیارک ۷۳۳۵ از نود و نه درصد اجسام نزدیک به زمین در طبقه‌بندی ناسا بزرگ‌تر است.

همچنین سیارک ۷۳۳۵ در کلاس آپولو طبقه‌بندی می‌شود به این معنا که این سیارک هم به دور خورشید می‌چرخد و هم به طور متناوب از کنار سیاره زمین عبور خواهد کرد.

ناسا در ماه نوامبر ۲۰۲۱میلادی، فضاپیمایی به نام «آزمایش دوگانه تغییر مسیر سیارکی» یا به اختصار «دارت» را به فضا فرستاده است تا در پاییز ۲۰۲۲ با سیارکی به بزرگی ۱۶۰ متر برخورد کند. این برخورد، آسیبی به سیارک نخواهد زد اما احتمالا مسیر آن را تغییر خواهد داد.